Fark Etmek Zorundayız / GÖNÜLLÜ KÖLELİK

GÖNÜLLÜ KÖLELİK

Fark Etmek Zorundayız

İşten ayrıldım.

Sevmediğim bir işi yapıyordum, işimi bıraktım.

Cildim gençleşti, sabahları daha iyi uyanmaya başladım.

Geceleri kafamı yastığa koyar koymaz uykuya dalmaya başladım.

Hayattan daha büyük zevk almaya başladım.

Ben, yaşlanıyorum zannediyordum meğerse işimi sevmiyormuşum.

Bir tür gönüllü kölelik halinde yaşıyoruz.

Bu gönüllü köleliği fark etmek zorundayız.