İnandıklarımın Pek Azı Göz İle Görülür / Tapduk Emre 03

Hz. Musa bir gün ellerini göğe açıp: "Rabb'im bana bir yoldaş ver" dedi. 

Akşam olunca, yemeğini yiyecekken bir de baktı ki evde tek damla su yok. Testiler kendileri susamış. "Nasıl varırım şimdi çeşmeye" diye sızlanırdı. Kapı vuruldu, açtı. Bir derviş geldi, bir akçe istedi. Hz. Musa, onun eline bakraçları verip, "Git çeşmeden su doldur, getir" dedi. Derviş de bakraçları su doldurup getirdi çeşmeden. Ona bir akçe verip gönderdi Hz. Musa.

Sonra ellerini göğe açıp yakardı yeniden Rabb'ine: "Rabb'im bana bir yoldaş ver." Hızır yanına oturuverdi. "-Seninle nasıl yoldaş olacağız, Ey Musa? Geldik, gördük ki sen bir iş gördürmeden yolda kalan aciz bir dervişe bile tek bir akçe vermezsin. Kendine bir yoldaş arar isen, artık sen benim arzularıma uyacaksın."

Arkadaşı Yuşa, Hz. Musa'ya dedi ki: - Yuşa da o zamanlar peygamber idi ama hüküm sahibi değildi - O çağlarda hüküm sahibi Musa Peygamber idi. Yuşa dedi ki: "Hızır'ın ne türlü incelikler bildiğini bilirim. Bu yüzden gücüm yetmez O'na yoldaşlık etmeye." dedi ve ayrıldı. 

O vakit, NE GELİRSE BAŞA, YOLDAŞTAN DEĞİL YOLDANDIR. 

Yunus : O, yolda gördüğüm katili buldum ama zabitan kaçırdı elinden.

Tapduk Emre : Katil o dersin, kesin?

Yunus : Gördüğüme inanmaz isem neye inanırım, ihtiyar?

Tapduk Emre : BENİM İNANDIKLARIMIN ARASINDA PEK AZI GÖZ İLE GÖRÜLÜR. Hele, bu yarı ama gözlerimle, azdan azı görünür. 

Yunus : E, o zaman bozguncunun, katilin, talanın peşine düşmeyelim. Varsın adalet terazisi şaşar ise  şaşsın. 

Tapduk Emre : Sen ki koskoca bir kadısın. Bizim gibi ümmi ihtiyardan öğrenecek değilsin elbet. Ama adalet suçu suçluyu değil, ADALET SONUNA KADAR MASUMİYETİ ARAMAKTIR.