Başarını Mutlaka Ödüllendir | 29 Aralık / 365 Gün Öz Disiplin

İkram, gerekçelendirilmesi veya kazanılması gereken bir ödülden farklıdır. İkram, sadece istediğimiz için kendimize verdiğimiz küçük bir zevk veya hoşgörüdür.

İkramlar bize daha fazla canlılık verir, bu da öz kontrolü artırır ve sağlıklı alışkanlıklarımızı sürdürmemize yardımcı olur. 

Kendimizi ödüllendirdiğimizde enerjik, önemsenmiş ve hoşnut hissederiz, bu da özdenetimimizi artırır. İkram almadığımızda ise kendimizi tükenmiş, kırgın ve kızgın hissederiz ve kendimizi şımartmakta haklı olduğumuzu düşünürüz. 

Rahatlık istemeye başlarız - ve iyi alışkanlıklardan vazgeçmek anlamına gelse bile bu rahatlığı bulabildiğimiz her yerde yakalarız.

İkramlar ve ödüller olmadan bir şeyler yapmaya çalışmak başarısız olmaya mahkum bir duruştur. 

Yüksek öz disipline sahip olup, ara sıra küçük bir zevk ya da hoşgörü göstermeyen ve ödülleri bir motivasyon aracı olarak kullanmayan tek bir kişi bile yoktur. 

İkramlar ve ödüller önemli bir rol oynar: iyileşmene ve gelecekteki rahatsızlıklarla daha olumlu bir bakış açısıyla yüzleşmene yardımcı olurlar.

Hedeflerin üzerinde çalışmak için ödüllere veya ikramlara ihtiyaç duymayacak kadar disiplinli olduğunu varsayma hatasına düşme. Böylesine tehlikeli bir varsayımda bulunmanın tek bir sonucu vardır: 

İyi gittiğin bir dönemden sonra rahatlık istemeye başlarsın. Kendini ihtiyaç duyduğun rahatlıktan mahrum bıraktığın için, kendini şımartma arzusu artacak, sonunda patlayacak ve geriye kalan öz disiplin kalıntılarını yok edecektir.

Başarılar için ödüller belirle ve zaman zaman küçük zevklere kapılmaktan korkma - küçük oldukları ve uzun vadeli hedeflerinden ödün vermedikleri sürece... Öz-bakım öz-kontrolü güçlendirir, öz-inkâr ise onu tüketir.