O'nu Doğrudan Kendi İçinde Hissettiğinde Derinleşir / Eckhart Tolle Türkçe 03

Çok yorgun olduğunda, her zamanki haline göre daha huzurlu, daha rahat olabilirsin. Bunun nedeni, düşünmenin azalmasıdır ve bu yüzden artık zihninden kaynaklanan sorunlu benliğini hatırlayamazsın. Uykuya doğru ilerliyorsundur. Alkol içtiğinde veya belirli ilaçları aldığında, kendini daha rahat, daha kaygısız ve belki bir süre daha canlı bile hissedebilirsin. Eski çağlardan beri yaşam sevincinin ifadesi olan şarkı söylemeye ve dans etmeye başlayabilirsin. Zihnin tarafından daha az yük altında olduğun için, Varlığın neşesine bir göz atabilirsin. Belki de alkolün bazı türlerine "ruh" denmesinin nedeni de budur :). Ama burada ödenmesi gereken yüksek bir bedel var: bilinçsizlik.

Düşüncenin üzerine çıkmak yerine, onun altına düştün çünkü. Birkaç içki daha ve sebze alemine geri döneceksin :). Boşluk bilincinin "aralıklı olmak" ile çok az ilgisi vardır. Her iki durum da düşüncenin ötesindedir. Bu ortak yönleri var, doğru. Ancak temel fark, ilkinde düşüncenin üstüne çıkmandır; ikincisinde onun altına düşersin. Biri insan bilincinin evriminde bir sonraki adım, diğeri ise çağlar önce geride bıraktığımız bir aşamaya gerilemedir.

İçsel alanı duyduğunda, onu aramaya başlayabilirsin ve onu bir nesneyi ya da bir deneyimi arıyormuş gibi aradığın için, onu bulamazsın. Bu, ruhsal farkındalık veya aydınlanma arayan herkesin ikilemidir. 

Tüm uyanık yaşamını hoşnutsuzluk, endişe, kaygı, depresyon, çaresizlik içinde veya başka olumsuz durumlar tarafından tüketilerek geçirmiyorsan; yağmurun veya rüzgarın sesini dinlemek gibi basit şeylerin tadını çıkarabiliyorsan; gökyüzünde hareket eden bulutların güzelliğini görebiliyorsan veya zaman zaman yalnız hissetmeden veya eğlencenin zihinsel uyarısına ihtiyaç duymadan yalnız olabiliyorsan; kendini tamamen bir yabancıya ondan hiçbir şey istemeden içten bir nezaketle davranırken bulursan mesela. . . bu, insan zihninin, aksi takdirde sürekli olmayan düşünce akışında, ne kadar kısa olursa olsun, bir alan açıldığı anlamına gelir. Bu gerçekleştiğinde, ince de olsa bir esenlik, canlı barış duygusu vardır. Yoğunluk, arka plandaki pek fark edilmeyen memnuniyet duygusundan, Varlığın mutluluğu'na değişecektir. Sadece forma dikkat etmeye şartlandırıldığın için, dolaylı yoldan hariç, muhtemelen farkında değilsindir. Örneğin, güzelliği görme, basit şeyleri takdir etme, kendi arkadaşlığından keyif alma veya diğer insanlarla sevgi dolu bir nezaketle ilişki kurma becerisinde ortak bir unsur vardır. Bu ortak öğe, bu deneyimlerin mümkün olamayacağı görünmez arka plan olan bir memnuniyet, barış ve canlılık duygusudur.

Hayatında güzellik, nezaket, basit şeylerin iyiliğinin tanınması olduğunda, kendi içindeki o deneyimin arka planını ara. Ama onu bir şey arıyormuş gibi arama. Onu sabitleyip “Şimdi bende” diyemez veya zihinsel olarak kavrayamaz ve bir şekilde tanımlayamazsın. Bulutsuz gökyüzü gibidir. Şekli yoktur. Boşluktur; o durgunluktur, Varlığın tatlılığıdır ve sadece işaretler olan bu sözlerden sonsuz derecede daha fazlasıdır. Onu doğrudan kendi içinde hissedebildiğinde, derinleşir. Bu yüzden basit bir şeyi takdir ettiğinde - bir ses, bir manzara, bir dokunuş - güzelliği gördüğünde, bir başkasına karşı sevgi dolu şefkat hissettiğinde, o deneyimin kaynağı ve arka planı olan içsel ferahlığı hisset.