İki Gün Meditasyon Yaptım İyileştim :) Yok Öyle Bir Şey :) / Joe Dispenza Türkçe 20

Soru: Dediğinize göre, bazen canı yapmak istemese bile yine de her gün meditasyon yapmış. İnsan acısıyla nasıl savaşır?

Evet, bu çok güzel bir soru. Çünkü bu konu üzerinde çok felsefe yapabiliriz, ama şayet hastaysanız... Hasta olmanın en zor yanını söyleyeyim: Hissettiğiniz acıdan güçlü olduğunuzu hissedebilmektir. Hissettiklerinizden daha güçlü hissetmezseniz bedeniniz bütün hayatınıza hükmeder. Bakın, bunda bir sorun yok aslında. 

Ama mesela diyelim ki; bir insan var, enerjisini, duygularını ve hayat tarzını son 10 yıldır yanlış yöneten bir insan... 10 yıldır böyle yaşıyor. Er ya da geç onda bir sorun çıkacaktır, çünkü ısrarla dengesini bozuyor ve kendini hasta edecek programı, genetik kapıyı zorluyor. Ve bu zorlu durumu yaratmak, onun 10 senesini alıyor. 

Burada gerçekçi olmak ve genetik kapıyı çalmanın, geni yeni bir şekilde yeniden programlamaya başlamanın biraz zaman alacağını kabul etmek zorundayız. Bu, iki gün meditasyon yapın, sonra iyileşmeyi bekleyin gibi basit bir şey değil. Bu bir süreç ve bir beceridir. Bunun için tekrarlamak gerekir, anlamak gerekir, tekrar öğrenmek gerekir ve beyninizi bilgiyle doldurmak gerekir. Ve bir takım etkilerini görmek için de bu konuda istikrarlı olmak gerekir. 

Aslında tıpkı balık tutmak gibi. Balığı yakaladığınız an, vücudunuzdaki değişimi, bir şeylerin değiştiğini hissettiğiniz andır. Tek ihtiyacınız da budur. Çünkü bu duyguyu bir kez hissetiniz mi, içinizde yaptığınız şeyin dışınızda yarattığı etkiyi görüyorsunuz ve tekrar yapmaya başlıyorsunuz. Daha tutkuyla, daha samimiyetle ve mutlak bir inançla. 

Bu arada bütün bunların güzel tarafı da beyin dalgalarınızı değiştirebilmeniz ve analitik zihninizin üstüne çıkmanız diyebiliriz. Çünkü her gün durmadan meditasyon yapıyorsunuz. Diyelim ki o eşsiz, zarafet anına geldiniz. Cömertliklerle dolu, şu ana. Evet, şimdi tüm randevularınızı, ilişkilerinizi, dün bütün gün yaptığınız her şeyi unuttuğunuz bir andasınız. Andasınız, şu anda... yani artık bir yüzünüz yok, bir vücudunuz yok, bir kimliğiniz yok, hiçbir şeyiniz yok... Şu an saf bilinçsiniz. İşte bu an, bilincinizin daha büyük bir bilinçle birleştiği andır. Ve yine bu an, bilinçli zihninizin bilinçaltınızla birleştiği andır ki bilinçaltınız gerçek değişikliğin yaşandığı işletim sistemidir. 

Her gün meditasyonda, bedenin ötesine geçme pratiği yaparsanız, bu arada hastaysanız, meditasyona oturduğunuz zaman, bir beden olduğunuz gerçeğinin ve farkındalığının ötesine geçersiniz. Ve bunu yapabilirseniz, bedeniniz zihin olmaktan çıkar. Böylece onun üstünde çalışıp yeni bir zihne şartlandırabilirsiniz. Meditasyonda bedeninizin ötesine geçmeyi başaramazsanız, bedeniniz, bedeninizi değiştirmeye; madde, maddeyi değiştirmeye çalışır ve bu da çok küçük bir etki yaratır. Evet, mutlaka bir etki yaratır ama sonuca ulaşmanız zaman alır. 

Pratiğe devam ederseniz yeteneğiniz gelişir ve beyin dalgalarınızı değiştirerek bedeninizin ötesine, kimliğinizin ötesine geçersiniz. Zaman ve mekanın ötesine geçersiniz. Bunu cidden iyi yaparsanız, iyileşme vaktiniz geldiğinde ve bedeninizin ötesine geçtiğinizde, ne kadar hasta olursanız olun, bedeninizin ötesine her geçişinizde bilinciniz bol miktarda bir enerjiyle bedeninize talimat verir ama bedeninizde daha güçlü olan epifenomonolojik bir yerden verir. Yani, bunu tekrar söylüyorum: süreci arındırmak için gereken şey; talim, terbiye. Ve insanlar bu noktaya ulaşıp, benliklerinin ötesine çıktığında o sihirli şey tekrar tekrar oluyor. 

Kabul, ilk başlarda bu iş biraz zor oluyor, çünkü bir bedenin içindesiniz. Ve meditasyona başladığınızda "daha iyi miyim?" diye durup bakıyorsunuz. Ama "daha iyi miyim?" diye baktığınız an, tekrar eski benliğinize dönüyorsunuz. Yeni benlik "iyi misiniz" diye bakmaz, o zaten bu yeni durumda bulunuyor. Yani bu bir süreçtir. Bu bir gelişim sürecidir. Bir hareket, bir farkındalık sürecidir ve bu da biraz zaman alır. 

Ama sonucunu o kadar sık gördüm ki, bunun bir yasa olarak da söyleyebilirim artık.