Sen ve Ben Hariç, Dünyadaki Herkes Tuhaf Görünüyor :) / Sadhguru Türkçe 19

Boşanmak kötü bir şey mi? Boşanma zarif bir şekilde nasıl gerçekleşir? Boşandıktan sonra yeniden evlenmek sorun olur mu? Yeniden evlenmenin çocuk üzerindeki etkisi nedir? Bugün bu konulara cevaplar arayalım.

Evlilik yorucu bir savaş haline geldiğinde boşanmak daha mı iyidir?

Diğer kişiyle savaşmadan yaşayabilseydik, boşanma sorunu ortaya çıkmazdı. Sokaktaki herhangi biriyle savaşmıyorsun; bir zamanlar en harika insan olduğunu düşündüğün biriyle savaşıyorsun. Bu savaş, o kişinin aniden çirkinleşmesinden kaynaklanmıyor. Bu savaş geldi çünkü büyüdükçe bazı değişiklikler oluyor ve bunu kabul etmek istemiyoruz. İki kişi farklı yönlerde büyüyor ve aslında bu bir sorun değil. Birlikte olmak için aynı şekilde olmak zorunda değiliz. İki kişinin aynı şeyleri sevmesi, aynı şeyleri yapması veya aynı şekilde hissetmesi gerekli değil. İnsanlar farklı bir şekilde, birbirinden farklı olabilir ve yine de birlikte olabilir. Birinin seninle birlikte olmak için senin gibi olması gerektiğini düşünmenin belli bir olgunlaşmamışlığı var. Dünyanın hiçbir yerinde iki kişi tam olarak aynı şekilde değildir. İki birey arasında hayatın bazı yönlerinde bazı farklılıklar mutlaka olacaktır.

Sokaktaki adamı unut, hayatındaki en yakın kişi için bile fazla direnç katmanın yok mu sence?

Amerikalı yazar Robert Owen, "Sen ve ben hariç dünyadaki herkes tuhaf, ama sen de biraz tuhaf görünüyorsun." demiş :). Lütfen zihnine bak ve gör. Aklını kullanırsan şunu anlayacaksın, dünyadaki hiç kimse mükemmel değil. Hayatında senin için en değerli kişiyi yakından incele ve o kişiye karşı kaç direnç katmanın olduğunu gör. 

Bu, dünyadaki hiç kimsenin senin için uygun olmadığı anlamına gelir. Hiç kimse iyi değilse, sorun iyi ya da yanlış olma meselesi değil, sadece psikolojik olarak hasta oluyorsun. Psikolojik hastalığın ilk belirtilerinden biri, kimsenin iyi olmadığını düşünmeye başlamandır. Görünüşe göre zaten ilk adımı atmışsın :)! Bu konuda daha fazla ilerlersen, daha büyük sorunlara yol açacaktır.

Bir şeyleri anlamak ve yapmak için iki farklı yola sahip iki farklı insanla ilgili hiçbir güçlük yoktur. İnsanları bir arada tutan temel duygulardır. Sonuçta, birbirinizin iyiliğini aramak için bir araya geldiniz. Bunu anlayalım. Şu anda aşk olarak geçen her şey, genellikle sadece karşılıklı bir fayda şemasıdır. Bazı ihtiyaçların var, diğer kişinin de bazı ihtiyaçları var ve insanlar bu ihtiyaçları karşılamak için bir araya geliyor. İhtiyaçlar çeşitli olabilir - fiziksel, psikolojik, duygusal, sosyal veya finansal. İhtiyacın tam olarak karşılanmadığı an biter. Bu şekilde gider. Böyle bir İlişkide başka hiçbir şey yoktur. Karşındaki kişiden en iyi şekilde yararlanmak istersin ve diğer kişi de senden en iyi şekilde yararlanmak ister. Bu bir savaştır, aşk ilişkisi değil.

Aşk Seninle İlgili

Aşk dediğin şey biriyle ilgili değil, seninle, kendi içinde nasıl olduğunla ilgilidir. Vücudun hoş bir hale gelirse buna sağlık ve zevk deriz. Zihnin hoş bir hale gelirse buna sevinç ve neşe deriz. Duyguların çok hoş bir hale gelirse buna aşk deriz. Enerjilerin çok hoş hale gelirse, buna mutluluk deriz. Bunlar kendi içinde olmanın belirli yollarıdır. Kimseyle ilgisi yok ama sen onu biriyle ilişkilendiriyorsun. Birinin zihnini, duygunu ve bedenini hoş bir hale getirmesi gerekiyorsa, bu uzun sürmeyecektir. Hiçbir insan bunu sonsuza kadar sürdüremez. Belki seninle yeni tanıştığında, üç gün boyunca zihnini, duygularını ve bedenini hoş tutmak için her şeyi yapar, ama kimse bunu sonsuza kadar sürdüremez. Bu hiçbir insan için mümkün değil.

Bu yüzden zihnini, duygularını ve bedenini nasıl hoş tutacağını öğrenmelisin. Duyguların hoş bir şekilde ise, kendi başınıza seviyorsun demektir ve farklılıklar ne olursa olsun, her şey yolunda gider. Bu olmadığında, her küçük fark büyük bir sorundur. İnsanlar ancak seninle ilgili belirli bir hoşluk olduğunda sana yakın olabilir.

Zaten boşanmaktayım ve sanki bir parçam ölüyor gibi. Bunu zarafetle nasıl atlatabilirim?

Şu anda "kendim" dediğin şey, çok büyük bir hafıza hacmi. Vücudun, taşıdığı genetik hafıza yüzünden şu anda olduğu gibidir. Annenin burnuna ve babanın ten rengine sahipsin, çünkü bedenin olarak adlandırdığın şey karmaşık bir hafıza karışımıdır. Vücudunda çok eski bir anı yaşıyor yani Şu anda "aklım" dediğin şey yüzde yüz hafızadır. Birçok yönden devasa bir bellek yığınısın ve bellek farklı şekillerde içine giriyor. Gördüğün, duyduğun, kokladığın, tattığın ve dokunduğun şeyler aracılığıyla hatıra topluyorsun. Hafıza toplamanın tüm bu beş farklı yolu arasında, gördüklerin ve dokundukların, hafızanın en derin biçimleridir. Özellikle dokunduğun şey sistemde belirli bir bellek seviyesi oluşturur.

Boşanma, gönüllü bir ölümdür. Bir şekilde senin parçan olan bir şeyi öldürmeye karar vermişsindir.

Bir eş, sana dokunduğu anlamına gelir ve belirli bir hafıza seviyesi vardır. Boşanma, bir şekilde o anıyı koparmaya çalışmandır ve çeşitli nedenlerden ötürü bunun kolay olmayacağı anlamına gelir. Ama aynı zamanda, boşanma sürecinden geçiyor olman, bir şekilde o anıyı bitirmek istediğin anlamına gelir. Belki o anıyı silmek istemiyorsun, ama her ne sebeple olursa olsun, birçok yönden hayatının bir parçası olan birini taşımak istemediğin bir bagaj olarak yavaş yavaş deneyimlemeye başladın. Bagajı bir kenara koymak istiyorsun, ancak bagajın gönüllü olarak taşıdığın bir şey olmadığını anlıyorsun; o, dürtüsel olarak sana yapışan bir şeydir. Sana dürtüsel olarak yapışan her ne olursa olsun, onu koparmaya çalışırsan, acı olacaktır.

Eşinle ilgili hafıza oluştu, ondan bu şekilde kurtulamazsın. Duygusal, psikolojik olarak bununla başa çıkabileceğin dengeli bir durumda olsan bile, yine de tüm sistemin her zaman belirli bir acıdan geçeceğini göreceksin. Özellikle ölüm olduğunda, yeterince uzun süre birlikte yaşadıysan, eşinin hafızasının vücudundaki her hücrede çalıştığını göreceksin. Bu sadece duygusal ve psikolojik bir süreç değildir; bu çok fiziksel bir süreçtir.

Boşanma, gönüllü bir ölümdür. Bir şekilde senin parçan olan bir şeyi öldürmeye karar vermişsin. İşte bu nedenle, varoluşun ve sistemin işleyişinin bu anlayışıyla, size hep dediler ki, "Ölüm sizi ayırana kadar, ayrılmayacaksınız" çünkü bununla ilgili fiziksel bir hafıza var ve bu beden zihin dengesine sahip değildir. Zihin karar verebilir ve geri dönebilir, ancak vücut geri dönemez. İçine ne kadar çok bellek eklersen, o kadar kafası karışır.

Boşanma ve Yeniden Evlenme

Çoğu insan boşanmanın en iyi yolunun hemen aynı türden başka bir ilişkiye atlamak olduğunu düşünür. Bunu yaparak sistem içinde çok daha fazla mücadeleye ve kargaşaya neden olursun. Vücudun hafızayı çalışmak, hafızayı belli bir mesafede tutmak için yeterli zamanı olması son derece önemlidir. Aksi takdirde, yapılması son derece zor bir şey haline gelecektir.

Boşanma Kaçınılmaz Olduğunda

Boşanmadan kaçınılabilseydi, en iyisi bu olurdu ama bir nedenle boşanmayı seçtiğin duruma geldin, boşanmanın esasen senin bir parçan olan bir şeyi öldürmeyi seçtiğin anlamına geldiğinin farkına varmalısın.

Karşılıklı bağımlılığımız yalnızca dış gereksinimlerimize göredir, ancak iç varlığımız kendi başına tamamlanır.

Duygularını, bedenlerini, hislerini ve yaşam alanlarını paylaşan iki insan var ve onu parçalara ayırmak, neredeyse kendini parçalamak gibidir, çünkü iki anı birçok yönden birleşmiştir. Neredeyse o kişiye daha fazla dayanamayacağın bir yere gelmeye başlamış olsan bile, yine de acıtır, çünkü bir anıyı parçalamaya çalışıyorsun, yani kendini - çünkü bir bellek demeti olarak var oluyorsun.

Sadece eşinden boşanıyorsun, kendinizden boşanmana gerek yok. Ama zaten kendinden boşandığını da anlamalısın. Varoluşun, kendini bir şekilde bütün hissetmeni sağlamak için  - bunu nasıl yaptığına bağlı olarak  - bir bağ, ortaklık veya esaret oluşturarak beslendi. Bu nitelikteki ortaklıkların çoğu, kendi başına yetersiz ve eksik hissedeceğin için yapılır. Ama hayat böyle değil. Sen kendi başına tam bir yaşam sürecisin. Dışarıdan herhangi bir yardıma ihtiyaç duymana gerek yok.

Böyle bir boşanma durumuna geldiysen, içe dönüp kendini görme vaktin gelmiştir. Bu hayatın tamlığını bulmanın zamanı gelmiş demektir. Bu varlığın tam bir varlık olduğunu ve olduğu gibi olmak için herhangi bir dış yardıma ihtiyaç duymadığını keşfetmenin zamanı gelmiş demektir. Yaşamımızı bir toplumda yürütmek için, birbirimize bağımlıyız ancak bu varlığın temel varlığı, bunun dengesi, alanı ve olasılığı, başlı başına eksiksiz bir süreçtir. Karşılıklı bağımlılığımız yalnızca dış gereksinimlerimize göredir, ancak iç varlığımız kendi başına tamamlanır. Eşinden boşanıyorsan, bu yeterince kötüdür, kendini kendinden ayırma bir de.

Yeniden Evlenmenin Çocuk Üzerindeki Etkileri

Ben zaten boşandım ve sekiz yaşında bir oğlum var. Bazen sevgiden mahrum hissediyorum ve yeniden evlenme ihtiyacı duyuyorum. Oğlum evde neden baba figürü olmadığını sorgulayıp duruyor. Gerçekten kafam karıştı.

Bugünün dünyasında, bir çocuk evlendikten sonra otomatik olarak gerçekleşmez. Başka yolun olmadığı zamanlar da vardı. Evlenirsen, çocuklar gelmeye devam ederdi. Ancak günümüz dünyasında, bir çocuk otomatik değildir  - genellikle planlıdır. Bir çocuğun olduğunda yirmi yıllık bir projen olduğunu anlamalısın. Çocuğun çok yetkin ise 15-16 yıllık bir projedir. Çocuk sahibi olmayı seçtiğinde veya karar verdiğinizde, en az 15 yıllık bir projeye hazır olmalısın. Bu taahhüdün yoksa, buna girmemelisin; gerekli değildir çünkü hiçbir çocuk senin rahmine vurup “Beni doğur” demez. Bu tür bir desteği sağlayıp sağlayamayacağından emin değilsen, çocuk yetiştirme talihsizliğine girmemelisin.

Boşanma Sonrası Bekar Anne Olmak

Sadece bir evliliğin daha, çocuğu halledeceğini düşünmek çok yanlış bir fikir. Bunu çözmeyeceğini söylemiyorum, belki de çözer. Ama sadece "Çocuğun biyolojik babası işe yaramadı, başka birini getirirsem her şey yoluna girecek" diye düşünmek çok tehlikeli bir fikir. Bu tür şeylerin genelde yalnızca yüzde onunda işe yaradığını söyleyebilirim. Genellikle yüzde doksanı çözümden çok sorun yaratır. Evliliğini neden bozduğunu sorgulamıyorum, bu sana kalmış. Eğer onu kırmayı seçtiysen, en azından kendini çocuk için mümkün olan her şekilde tam bir ebeveyn olma rolünü oynamaya yetkin hale getirmelisin. Ama başka bir şeyi özlediğin için çocuk da seninle birlikte özlem duyuyor.

Lütfen çocuklarını o kadar çaresiz bir şekilde yetiştirme ki, onlar her zaman orada olmayan birini özlerler. Sekiz yaşındaki çocuğun seninle ne kadar zaman geçirmek istiyor? Neredeyse hiç. Onu her zaman sana yapışmak zorunda kalacak kadar çaresiz bir yaratık haline getirmedikçe, o kendi işiyle meşgul; yapacak kendi işleri vardır. Hayatın doğası budur; çocukların yapacak kendi işleri vardır. Kendileri için yanlış şeyler yapmadıklarını görmek için bir gözünü açık tutman yeterlidir. Seninle her şeyi yapmak zorunda değiller.

Boşanma Sonrası Yeniden Evlenmek İyi mi?

Yani, yeniden evlenmek istiyorsan  - bu sana kalmış. Bu, senin yapman gereken bir seçimdir. Çocuğun üstüne yükleme. Çocuğu, ne sana ne de babasına ihtiyacı olmayacak şekilde yetiştir ve değerlendir. Kendi başına iyi. Sadece senin desteğine ve ilgine ihtiyacı var, başka bir şey yok. Ne yaparsan yap, bir sonucu olacaktır. Eğer evlenmezsen, bunun bir sonucu olacaktır. Yeniden evlenirsen, başka türden bir sonuç olacaktır. Belki böyle daha iyi idare edebilirsin  - bilmiyoruz. Ancak her ikisinin de kendi sonuçları olacaktır. Ve sonuçların mutlaka hoş veya nahoş olması gerekmez. Bu, onları yanında nasıl taşıdığına bağlıdır. Sonucu sevinçle taşırsan, bu bir sevgi emeği olacaktır. Aksi takdirde, sadece bir emek olur.